کارل چاپک نویسنده نامورچک در سال ۱۸۹۰ زاده شد. تحصیلاتش را در رشته فلسفه در پراگ، برلین و پاریس انجام داد. سپس به پراگ بازگشت و مقارن جنگ جهانی اول به روزنامهنگاری پرداخت و چندی نیز در وینورادی، مدیریت صحنه پیشه کرد؛ اولگاشینفلوگوا هنرپیشه مشهور همسر وی بود. چاپک نخستین مقالات و نمایشنامههای خود را به اتفاق برادرش یوزف چاپک (۱۸۷۸-۱۹۴۵) که خود از نویسندگان و نقاشان بنام چکسلواکی است مینگاشت. نمایشنامه «زندگی حشرات» (۱۹۲۱) که به نام «جهانی که در آن زیست میکنیم» شهرت دارد، از این جمله است. آثار مستقل عمده او اینهاست: نمایشنامههای R.U.R یا «روباتها» (۱۹۲۰) که سبب شهرت جهانگیر او شد، «راز ماکروپولوس» (۱۹۲۳)، «مرض سفید» (۱۹۳۶) «جنگ با سوسمارهای آبی» (۱۹۳۷)؛ و رمانهای «کارخانه مطلقسازی» (۱۹۲۲)، «کلاهبردار» که ناتمام است، «کراکاتیت» (۱۹۲۴)، سفرنامهای تحت عنوان «نامههایی از انگلستان» و چندین مجموعه داستانهای کوتاه. اما عمده محبوبیت چاپک بهخاطر نمایشنامههای اوست. نمایشنامههای آخرینش را اندکی پیش از ورود هیتلر به چکسلواکی نگاشت و تجسم دیکتاتوری و عواقب موحش جنگ تم اصلی آنهاست. شگرد او توصیف عوارض ناگوار ماشینزدگی و هجو تمدن و پیشرفت به مفهوم غلط مصطلح آن است. چاپک در کریسمس سال ۱۹۳۸ در پراگ درگذشت.