هاروی

نمایشنامه «هاروی» که در سال ۱۹۴۵ برنده جایزه پولیتزر شده است یکی از مهمترین آثار ادبی مری کویل چیس (1981-1907)، روزنامه‌نگار، نویسنده و نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانیم: «هنگام بالا آمدن نور: زنگ در به صدا درمی‌آید. مرتل از در بالای سمت چپ وارد می‌شود و با صدای ‌بلند با شخصی حرف می‌زند. مرتل: (داد می‌زند.) درسته. پله‌های انتهای سالن، که به طبقه‌ی سوم می‌ره. یه دقیقه‌ی دیگه می‌آم پیشتون. (به سمت صندلی سمت چپ میز می‌رود.) (قاضی عمر قفنی از سمت راست وارد می‌شود؛ مردی مسن با موهای سفید که غمگین به نظر می‌رسد.) قاضی: (دور و بر را نگاه می‌کند.) خب، اون کجاست؟ (پشت میز می‌رود.) مرتل: کی کجاست؟ منظورتون کی‌یه قاضی قفنی؟ بفرمایید بشینید. قاضی: منظورم مادرتونه. ویتا لوئیس کجاست؟ (به جلوی صندلی می‌رود.) مرتل: منظورتون چی‌یه قاضی قفنی؟ شما که می‌دونید مادرم کجاست. اون دایی الوود رو برد آسایشگاه. قاضی: می‌دونم. اما چرا تو کلوپ با اون همه عصبانیت با من تماس گرفت؟ حتی نفهمیدم چی داشت می‌گفت. انگار در مورد موضوعی جدی صحبت می‌کرد. (روی صندلی سمت راست میز سمت راست می‌نشیند.) مرتل: موضوع جدی؟ چی؟ (به سوی صندلی سمت چپ میز سمت راست می‌رود.) قاضی: نمی‌دونم. خیلی عصبی بود. مرتل: عجیبه! اون دایی الوود رو به آسایشگاه برد. تنها کاری که باید می‌کرد این بود که اون رو بستری کنه. (به سمت راست می‌رود. در را باز می‌کند و صدا می‌زند.) پیدا کردید؟ الان می‌آیم بالا. (صبر می‌کند. به قاضی روی می‌گرداند.) پیدا کردند. قاضی: کی‌ها؟ چی رو پیدا کردند؟ در مورد چی حرف می‌زنی؟ مرتل: وقتی مادر و دایی الوود از این‌جا رفتند، من رفتم به بنگاه معاملات ملکی تا خونه رو بفروشم، و فکر می‌کنید اون‌جا چی پیدا کردم؟ (می‌نشیند.) قاضی: بیست سؤالی‌یه؟»