«این همان کلمه است» نوشته سعید شاپوری (۱۳۴۰)، «امینه» نوشته علی شمس (۱۳۶۴) و «دبستان دوشیزگان» نوشته شکوفه آروین (۱۳۶۳)، سه نمایشنامه هستند که به مناسبت برگزاری بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر منتشر شده است.
در بخشی از نمایشنامه «دبستان دوشیزگان» از این کتاب که پیرامون شکل‌گیری نخستین دبستان برای دختران ایران است می‌خوانیم:
«(بی‌بی یکدست از لباس‌های پسرانه توی گنجه و قیچی را برمی‌دارد، دست خدیجه را می‌گیرد و به وسط صحنه می‌آید و می‌نشیند. خدیجه ملوک مات و مبهوت برجای مانده است.)
بی‌بی: دلیلی ندارد دست بگذاریم روی دست.
(می‌خواهد موهای خدیجه را قیچی کند.)
خدیجه: چه می‌کنی بی‌بی جان؟ میرپنج بفهمد سر از تنم جدا می‌کند. گیسو بران راه انداخته‌ای؟
بی‌بی: میرپنج در سفر است و دور باشد که غضب‌اش دامن‌مان بگیرد.
خدیجه: اگر نقشه‌مان بر آب شود؟
بی‌بی: به مرتضی خان کاغذی می‌نویسم و شرح ماوقع می‌گویم. حتم دارم که می‌پذیرد.
خدیجه: یعنی همه را فاش می‌کنی؟
بی‌بی: مرتضی خان مرد فهمیده و خوبی است و در این حال و اوضاع مملکت از معدود رجال روشنفکر است. سفارش می‌کنم که احدی این قصه نداند. بسم ا......
(لحظاتی در سکوت تنها صدای قیچی شنیده می‌شود.)
خدیجه: گوشواره‌هایم را چه کنم؟
(بی‌بی‌گوشواره‌ها را در می‌آورد و جای آنها نخ داخل گوش‌ها می‌کند.)
بی‌بی: اگر پرسیدند بگو حیدری هستی و همین است که نخ به گوش داری
(خدیجه می‌خندد. بی‌بی لباس‌های پسرانه را بر تن خدیجه می‌کند. چند بار دور و اطرافش می‌گردد و براندازش می‌کند.)»
