خانه فراموشان

«خانه فراموشان» نمایشنامه‌ای به قلم طلا معتضدی (۱۳۵۹)، نمایشنامه‌نویس ایرانی است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «خانه مرتب. گلی و یاسمین کنار هم نشسته‌اند. چمدان گلی نزدیک در قرار دارد. گلی: تو برگشتی تا منو با خودت ببری. مگه نه؟ یاسمین: ... گلی: ببری جایی که باغچه نداشته باشه... هیچ کس منو نشناسه... هیچ کس از اون نفرین قدیمی خبر نداشته باشه. یاسمین: ... گلی: چرا این همه سال منو تنها گذاشتی؟ یاسمین: ... گلی: چرا؟ یاسمین: ... گلی: مگه من از تو چی می‌خواستم؟ یاسمین: گوش کن گلی... من باید یه چیزی رو به تو بگم، سیزده سال پیش... گلی: (ترسیده) چی می‌خوای بگی؟ یاسمین: تو باید به حرف‌هام گوش کنی. گلی: نه. یاسمین: من می‌تونستم یه دختر سیزده ساله داشته باشم اگه... گلی: بس کن. یاسمین: تا کی می‌خوای نشنوی... نبینی... گلی: اون روز آخر یادت هست؟ اون روز که همه جا رو برف پوشونده بود... تو کشیده خورده بودی و من دست‌هام رو گذاشته بودم روی صورتت تا دردت آروم بشه. یاسمین: اون شب من برگشتم خونه... تمام تنم پر از خون... گلی: (به میان حرفش می‌پرد) تو اون روز کنار من بودی و انگار قرار بود برای همیشه پیش من بمونی. من چقدر خوشبخت بودم... نباید می‌رفتی... یاسمین: تو نگاهم کردی. جوری به من نگاه کردی که تمام تنم داغ شد. من فکر می‌کردم تو از همه چیز خبر داری.»