مامورهای اعدام

«مامورهای اعدام» نمایشنامه‌ای از مارتین مک‌دونا( -۱۹۷۰)، فیلمنامه‌نویس، کارگردان و نمایشنامه‌نویس ایرلندی-انگلیسی است. این نمایشنامه، جدیدترین اثر مک‌دونا است که در پاییز سال ۲۰۱۵ در لندن روی صحنه رفته است. داستان این نمایش درباره مردی به نام هری است که هم یک بار دارد و هم مامور اعدام است. او همیشه می‌خواسته بهترین مامور اعدام انگلیستان شود. ولی اکنون حکم اعدام در حال برچیده شدن است و دوستانش در بار او جمع شده‌اند تا نظرش را درباره این اتفاق بدانند. اما در این میان غریبه‌ای به بار وارد می‌شود که قصد متفاوتی دارد .... در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانیم: «کلِگ: خب دوستت بیل گفت «دار زدن لطفِ زیاده از حده بهشون» هَری... هَری: بیل مشتریه، دوست نیست، تازه مشتری احمقی هم هست. دار زدن لطفِ زیاده از حد نیست بهشون، دار زدن دقیقاً کارِ درسته براشون. اون بیرون یه یاروهایی هستن که آدم‌بَدن، و اگه دادگاه‌ها می‌گن این آدم‌ها باید مرخص شن، باید مرخص شن دیگه، ولی اگه باید مرخص شن، باید به سریع‌ترین و محترمانه‌ترین و کم‌دردترین راهِ ممکن مرخص شن. این راه به‌نظرِ من، به نظرِ بیش‌ترِ آدم‌های سالم و عادی، دار زدنه. کلِگ: ولی تو از کجا می‌دونی هَری؟ تو که هیچ‌کدومِ روش‌های دیگه‌ی اعدامو ندیده‌ی، صندلی الکتریکی، یا جوخه‌ی آتش... هَری: البته که من ندیده‌ام این روش‌های نکبتو، من اهلِ لانکاشایرم، نه آرکانزاس! «صندلی نکبتِ الکتریکی». بهم گفتن وقت‌هایی که اشتباه عمل می‌کنه، یاروهای روش تَهِ ماجرا دارن عینِ یه استیکِ نکبت جِلِزوِلِز می‌کنن! نه ممنون! اگه به نظرِ شما فرق نداره که من ترجیح می‌دم اعدام‌هامو جوری بکنم که کنارش پیازِ سرخ‌شده لازم نباشه. چرندِ امریکایی! کلِگ: به من باشه شرط می‌بندم گیوتین هم سریعه دیگه. هَری: گیوتین سریع هست ولی گیوتین کثافت‌کاریه و فرانسویه. تو دورهَم کی خوشش می‌آد؟ هیشکی. کی دلش می‌خواد بعدش کثافت‌کاریو تمیز کنه؟ کله‌ها دارن این‌ور اون‌ور بالا پایین می‌پرن. من که دلم نمی‌خواد بعدش تمیز کنم.»