«خیاط» نمایشنامه‌ای از اسلاومیر مروژک (۲۰۱۳-۱۹۳۰)، نمایشنامه‌نویس لهستانی است.
در این نمایشنامه‌ی سه پرده‌ای که به عنوان یکی از مهمترین آثار ادبیات نمایشی لهستان در نظر گرفته شده، نویسنده با شیوه‌ی سرشار از طنزی که خاصِ خود اوست، به طرح پرسش‌هایی جدی و جهانشمول پیرامونِ جایگاه و نقش فرهنگ، تغییر مسیر در جنبش‌های اجتماعی، میل بازگشت به طبیعت و ادعاهای سطحی و عوام‌فریبانه‌ی مدعیانِ جعلی این بازگشت می‌پردازد. داستان نمایش از این قرار است: حمله‌ی بَربَرها به قلمرو عالیجناب و فتح آن، باعث بیدار شدنِ امیدهایی علیه قدرت و نفوذِ خارج از اندازه‌ی «خیاطِ دربار» در دلِ «کارلوس»، شورشگر آرمانگرا می‌شود. آیا این فاتحین زُمُخت و نامُتمدن، جلو قدرت و نفوذِ نامحدودِ خیاط را خواهند گرفت، یا آنها نیز به نوبه‌ی خود، مجذوب حیله‌ها وتوانایی‌های نیرنگ‌آمیز او خواهند شد؟
حکایت این نمایش، طنین انداز و یادآورِ داستان مشهور «جامه‌های جدید امپراطور» اثر نویسنده‌ی نام آشنا «هانس کریستین آندرسُن» است که در آن جادو به اطوار و شکلک در آوردن تبدیل می‌شود و اخلاق و پند و اندرز، جایِ خود را به پرسش‌هایی پیرامون حقیقتِ وجود می‌دهد. در اعماقِ این نمایش طنزآمیز، مروژک به طرح پرسش‌هایی فلسفی پیرامون اصل و بدل، و ظاهر و باطنِ قدرت، و بازی‌های نیرنگ آمیز خیاط برای حفظِ آن می‌پردازد.
