«شهر کوچک ما» نام نمایش‌نامه‌ای سه پرده‌ای از تورنتون وایلدر (۱۸۹۷-۱۹۷۵) با ترجمه زهرا طولابی است. این نمایش‌نامه در سال۱۹۳۸چاپ و در همان سال برنده جایزه ادبی پولیتزر شد و برای اولین بار در تاریخ ۲۲ ژانویه ۱۹۳۸ در نمایش‌خانه مک‌کارتر در پرینستون، نیوجرسی اجرا شد.
داستان شهر خیالی گراورز کرنرز و ساکنانش در فاصله ۱۹۰۱ تا ۱۹۱۳ از زبان راوی در طول این نمایش‌نامه بیان می‌شود؛ پرد اول «زندگی روزمره»، پرده دوم «عشق و ازدواج» و پرده سوم «مرگ و مردن» را روایت می‌کنند.
بخشی از آغاز پرده دوم:
راوی: سه سال گذشته.
آره، خورشید بیشتر از هزار بار طلوع کرده.
تابستون و زمستون یه ذره بین کوه‌ها شکاف انداختن و بارون یه مقدار از کثیفی‌هاشونو پایین آورده.
بچه‌هایی که حتی به دنیا نیومده بودن الان دارن جمله‌های معمولی و به زبون میارن. بعضی‌ها هم که فکر می‌کردن خیلی جوون و زرنگن، حالا می‌بینن که نمی‌تونن مثل قبل، بدون اینکه قلبشون تندتند بزنه، از راه پله‌ها بالا و پایین برن.
همه‌ی اینا می‌تونه تو هزار روز اتفاق بیفته.
روزگار هم پیش رفته و به نوبه‌ی خودش اتفاقای جدیدی رو رقم زده: چند تا از جوونا عاشق شدن و ازدواج کردن.
بله، کوه‌ها به کسری از اینچ از هم فاصله گرفته‌ن؛ میلیون‌ها گالن آب از آسیاب گذشته: و اینور اونور زندگی‌های جدید زیر یه سقف شکل گرفته.
تقریبن همه‌ی مردم دنیا یه روز ازدواج می‌کنن- متوجه هستین که چی می‌گم؟ تو شهر کوچیک ما تقریبا استثنایی وجود نداره. اکثر مردم قبل از اینکه به خاک سپرده شن، ازدواج کردن.
