ویسواوا شیمبورسکا، شاعر، مقاله‌نویس و مترجم لهستانی، در ۲ جولای ۱۹۲۳ در روستای بنین در لهستان به دنیا آمد و هشت سال بعد، همراهِ خانواده‌اش به کراکوف رفت و تا زمان مرگش همان جا زندگی کرد. در سال ۱۹۴۸ با شاعری به نام آدام وودِک ازدواج کرد که البته زندگی مشترک‌شان تنها ۶ سال دوام داشت. شیمبورسکا هیچ‌وقت بچه‌دار نشد.
در دانشگاه، زبان‌شناسی و جامعه‌شناسی خواند. اولین شعرش را در مارس ۱۹۴۵ با عنوان دنبال یک کلمه‌ام در روزنامه‌ای منتشر کرد. اولین مجموعه اشعارش با عنوان این همان است که برایش زندگی می‌کنیم، در سال ۱۹۵۲ منتشر شد که بیانگر رئالیسمِ سوسیالیستی بود. دو سال بعد، مجموعه‌ی ایدئولوژیک دیگری به نام سؤال‌هایی که از خودم می‌پرسم منتشر کرد.
او سال‌ها بعد در مصاحبه‌ای گفت: «وقتی جوان بودم به مکتب کمونیسم معتقد بودم. می‌خواستم دنیا را از طریق کمونیسم نجات بدهم. اما خیلی زود فهمیدم چنین چیزی امکان‌پذیر نیست؛ بااین‌حال هرگز انکار نمی‌کنم زمانی به آن اعتقاد داشتم.»
در سال ۱۹۵۷ اعلام کرد دیگر اعتقادی به کمونیسم و اشعار اولیه‌اش ندارد. در دهه‌های بعد، از فعالان مبارز جنبش همبستگی علیه دولت کمونیستی لهستان بود.
از شخصیت‌های معروفی که آثار شیمبورسکا را مورد تحسین قرار داده‌اند، می‌توان به وودی آلن، کارگردان سرشناس سینما اشاره کرد. این فیلم‌ساز امریکایی در سال ۲۰۱۰ مستندی با نام گاهی زندگی قابل تحمل است ساخت که عنوان آن را از روی گفته‌های این شاعر لهستانی برگرفته بود. او درباره‌ی شیمبورسکا گفت: «او قادر است پوچی و اندوه زندگی را به‌زیبایی تصویر کند و درعین‌حال می‌تواند نگاه مثبتی هم داشته باشد.»
