آدام‌ هابربرگ

یاسمینا رضا (۱۹۵۹)، نویسنده و نمایشنامه‌نویس فرانسوی است. او از پدری ایرانی و مادری اهل مجارستان متولد شده و بیش از رمان‌نویسی برای نمایشنامه‌هایش به شهرت رسیده است. رضا در آثار نمایشی‌اش با زبانی ساده، مسایل پیچیده و پدیده‌های روانی و اجتماعی را می‌کاود و به شکلی عریان در مقابل خواننده قرار می‌دهد. او نخستین نمایشنامه‌اش، «گفت وگوهای پس از خاکسپاری»، را در ۱۹۸۷ نوشت که با موفقیت مواجه شد و جایزه مولیر را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد. سپس «مسخ» کافکا را برای اجرا از سوی رومن پولانسکی ترجمه کرد و برای بار دوم جایزه مولیر را ربود. در ۱۹۹۴ با انتشار نمایشنامه «هنر» به اوج شهرت رسید و در ۱۹۹۸ جایزه «تونی» را به دست آورد. « آدام هابربرگ» داستان نویسنده‌ای است به همین نام که زندگی‌اش به تباهی کشیده شده است. نویسنده‌ای ۴۷ ساله که بینایی‌اش دچار اختلال شده و به سمت کوری تدریجی می‌رود. همسر آدام زنی است که دوست دارد بتواند به مرد زندگی‌اش تکیه کند و بعد از بیماری آدام علاقه‌اش را به او از دست داده و نسبت به وی بی‌توجه می‌شود. کتاب‌های آدام با شکست مواجه شده‌اند و تمام زندگی‌اش رو به اضمحلال است. داستان هنگامی به اوج می‌رسد که او در باغ‌وحش یک دوست قدیمی را ملاقات می‌کند و دوستش رازی از ۳۰ سال پیش را برایش آشکار می‌سازد. در بخشی از رمان می‌خوانیم: «روزی از روزها آدام هابربرگ نویسنده، روی نیمکتی در باغ‌‌وحش روبروی قفس شترمرغ‌ها نشسته بود و با خودش فکر می‌کرد: دیگر تمام شد! انگار در خانه‌ سالمندان نشسته‌‌ام. با خودش فکر کرد، این وضعیت چنان خودبخود پیش آمده که گویی برای رسیدن به آن تلاشی لازم نبوده است. روزی دل‌‌انگیز، آدم در فضایی باز نشسته باشد، به آخر خط هم رسیده باشد». دغدغه یاسمینا رضا در آثارش روابط انسانی است که همواره با تنش‌های دراماتیک همراهند. کاراکترهای اکثر آثار رضا نگران خودشانند. وی را یکی از موفق‌ترین نمایشنامه‌نویسان دهه پایانی قرن بیستم فرانسه می‌دانند.