فهمی استرآبادی یکی از شاعران خوش ذوق و نیکوشعر قرن دهم هجری است که متأسفانه تذکره‌نویسان اطلاع دقیقی از زندگی او ثبت نکرده‌اند، اما از قرائن موجود در اشعارش سالهای تقریبی زندگیش مشخص می‌شود.
فهمی با این که در بیشتر قالبها شعر سروده است، هنر عمده وی در سرودن ترکیب‌بندهای عرفانی و عاشقانه زیبایی است که بعدها تأثیر و اوج آنها را در غزلیات زیبا و روانی که به سبک وقوع سروده شده است، و نیز ترکیب‌بندهای هاتف اصفهانی و وحشی بافقی می‌بینیم.
تصحیح و مقدمه این کتاب توسط محمدحسین کرمی انجام شده است.
