جامی به پیشنهاد امیر علیشیر نوایی و با توجه به شیوه امیر خسرو دهلوی، که در قرن نهم از مقتدایان بزرگ شعر شمرده می‌شد، دواوین سه گانه خود را مشتمل بر قصاید، مثنویات، غزلیات، مقطّعات، رباعیات و معمّیات به مناسبت سه دوره حیات خود تنظیم کرده و آنها را بترتیب: فاتحةالشباب، واسطةالعقد و خاتمةالحیاة نامید.
این کتاب توسط اعلاخان افصح زاد تصحیح شده است.
این کتاب جلد دوم از مجموعه دوجلدی دیوان جامی است.
