محمدحسین انصارینژاد (۱۳۵۴) شاعر است.
«از پشت سایهها» شامل غزلها، قصیدهها، رباعیها و دوبیتیهای شاعر بوشهری محمد حسین انصارینژاد است. محمدکاظم کاظمی در مقدمهی این کتاب آورده است:
«آنچه در اولین گام باید بدان تاکید کرد، تعادلی است که بر شعر انصارینژاد حاکم است. به گونهای که نه صورت شعر را بر سیرت آن غالب میبینیم و نه برعکس. شاعر نه یک نوگرای افراطی است و نه یک کهنگرای سنتی.
از امکانات و ظرفیتهای بیانی در غزل امروز خوب بهره میگیرد و در عین حال محو تفننهای رایج در شعر بعضی جوانها هم نمیشود...
از سوی دیگر تنوع محتوایی آثارش ستودنی است و میتواند زمینهساز کاربرد بیشتر این شعرها در مقامهای گوناگون و برای مخاطبان مختلف باشد.»
در یکی از سرودههای این مجموعه شعر به نام «در سایهسار سرو اَبَرکوه» میخوانیم:
« میخواهم از کویر برایت امشب ترانهای بسرایم
موسیقی مطنطن شنهاست، امشب طنین قافیههایم
از عشقهای بندری امشب بر من مگر دری بگشایی
میخواهم از کویر به سویت، دریا! دریچهای بگشایم
دریا چقدر با تو صمیمی است، فانوسهای بندریاش نیز
در قایق شکستۀ شعرت، توفانیست حال و هوایم
میبینمت نشسته به ساحل، با چوبخط موج در انگشت
دستت به روی شانهام از دور، آهسته میبری به کجایم؟...»