عبدالحسین انصاری (۱۳۵۴) گردآورنده این مجموعه غزل برگزیده از شاعران معاصر است.
در یکی از سرودههای این مجموعه میخوانیم:
«زیر پای هر درخت یک تبر گذاشتیم
هر چه بیشتر شدند، بیشتر گذاشتیم
تا نیفتد از قلم، هیچ یک در این میان
روی ساقه هایشان ضربدر گذاشتیم
جا به جا گماردیم، چشمهای خیره را
تا تلاش سرو را، بی ثمر گذاشتیم
کارمان تمام شد، باغ قتل عام شد
صاحبان باغ را، پشت در گذاشتیم
سوختیم و ریختیم، عاقبت گریختیم
باغ گر گرفته را، شعله ور گذاشتیم
در بیان شاعری حرف اعتراض بود
هی نگو: چرا نگفت؟ ما مگر گذاشتیم؟
این سؤال دختر کوچکم «بنفشه» بود
چندمین بهار را پشت سر گذاشتیم؟»