علی محمد مودب (۱۳۳۵)، شاعر است.
این مجموعه شامل ۱۱ چهارپاره، ۴۰ غزل و ۲۰ دوبیتی و رباعی است. بیشتر اشعار با موضوع عدالت و اعتراض به مسائل سیاسی- اجتماعی است. این کتاب تقدیم شده به "حجت الاسلام جهانشاهی"، طلبه سیرجانی که علیه زمین خواری پیاده‌روی کرد. توجه به قالب چهارپاره و تلاش برای استفاده‌های تازه از این قالب از نکات قابل توجه این مجموعه است. در غزل‌ها سعی شده ضمن حفظ ویژگی‌های اصیل غزل فارسی و پرهیز از نگاه ژورنالیستی، رویکردهای نویی در موضوعات و نیز شگردهای هنری به اجرا گذاشته شود. «روضه در تکیه‌ی پروتستان‌ها» هفتمین مجموعه شعر علی محمد مؤدب -شاعر خراسانی- است که تاکنون موفق به دریافت جایزه‌هایی از جشنواره‌های شعر جوان کشور، شب‌های شهریور و حوزه‌ی هنری شده است. وی همچنین برگزیده‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر جوان بوده است.
در یکی از غزل‌های این مجموعه شعر می‌خوانیم:
«نوبهارا! خسته شد گل از زبان تیز خار
غنچه‌ها پژمرد زیر سایه سرد چنار
شاپرک‌ها زخم‌دل، آماج سوزن‌های کاج
ماهیان صید نحیف نیزه‌های آبشار
هر شغالی، مست از خون دل انگورها
کیسه زهر است باری قلب پرخون انار
صوفیان بر سفره‌های چرب و شیرین در طواف
صوفیان بر سفره‌ها و عارفان بر روی دار
حلقه در گوشان فرزند و زن و مال و منال
کو زبانی در خور این گوش‌ها، جز ذوالفقار؟
نوبهارا! تسمه کن بر گرده‌هاشان صاعقه
تا فرو ریزد چنار و تا بجنبد آبشار
شاپرک‌ها را نسیمای کلامت مرهم است
غنچه خواهد یافت از لبخند صبحت اعتبار
خارها را از نگاه، از قلب محرومان درآر
نوبهارا، نوبهارا، نوبهارا، نوبهار!»
