علیرضا سپاهی لایین (۱۳۵۰)، شاعر است.
در یکی از سرودههای این مجموعه شعر میخوانیم:
«خونین دلم، بیا به شرابم نشان بده
این شیشه را به شادی مستان تکان بده
سر ریز مانده کاسه چشمانم از خمار
خیر است، استخاره نکن، استکان بده
این مرهمی که دادهای از دشمنان به من
از من بگیر و خنجری از دوستان بده
قربان آن شرابفروشم که گفت: «مست
جامی اگر که خواست، به دستش دُکان بده»
در این قفس که تجربهای باشکوه نیست
در بازکن، به بال و پرم آسمان بده
•
این غصه میخورد دل ما را که میزبان
دستش دراز مانده به مهمان، که نان بده
من خواب دیدهام گل من صبح میدمد
ای باغبان! به دیدن فردا زمان بده
رندان پارسای جهانیم و بیصدا
یارب! خودت به ایل غریبان زبان بده!»