جلیل صفربیگی (۱۳۵۲)، شاعر است.
در یکی از رباعی‌های این کتاب می‌خوانیم:
«باید همه را به زیر پا بگذارم
تا دست تو را توی حنا بگذارم
با این همه شرطی که تو داری باید
مرغی بشوم، تخم طلا بگذارم»
در رباعی دیگری از این مجموعه شعر می‌خوانیم:
«هر چند که دور از عشقبازی هستیم
اما به رضای عشق راضی هستیم
بر فرض که این مسأله حل هم بشود
ثابت شده، ما دو خط، موازی هستیم»
