«ساحل‌های شناور» گزیدهای از سرودههای مریم مشرّف (۱۳۴۹)، شاعر معاصر ایرانی، در سال‌های ۱۳۷۸ – ۱۳۵۸ که در سه دفتر شعر معبد ستارگان، در نیمه‌های شرک و تابستان، رقص در باران آمده است. این کتاب مجموعه‌های از سروده‌ها نو و غزل را در خود دارد.
در یکی از سرودههای این کتاب به نام آتشرنگ می‌خوانیم:
«دوباره زمزمه‌ام رنگ آفتاب گرفت
شب از تلاطم بی‌رنگیم حجاب گرفت
بسا شکار سبکپای دشت‌های نظر
که نیزه‌بازی اشک من و شهاب گرفت
کجا است دولت بیدار پادشاه نگاه
که در درخشش چشم تو آفتاب گرفت
زهی ستاره بی‌رنگ آسمان امید
که رنگ آتش روی تو دید، تاب گرفت
سپیده را به تبسّم چو شیر می‌نوشی
مگر به بویه نگاهت هوای خواب گرفت
شکفته و سحری رنگ و آسمانی باد
تبسّم تو که از آسمان جواب گرفت»
