«بوق زدن ممنوع» مجموعه‌ای از اشعار حمید ابراهیمی (۱۳۴۸)، شاعر معاصر ایرانی است.
همچنین محمد صالح اعلا، شاعر و منتقد ادبی مقدمه‌ای بر این کتاب نوشته است و در بخشی از آن می‌خوانیم:
«من شعرها را پیش از انتشارشان دیده‌ام، آن هم با همه حافظه تاریخی – فرهنگی، زیبا شناختی، و برای همین است که عقیده دارم فهم هر خواننده از یک شعر شبیه اثر انگشت اوست مثلاً به گمان من شعرهای بوق زدن ممنوع، اشاره مشتاقانه شاعر است به لمس کردن پدر مشترک‌مان آدم (ع) ، درخت دانایی را و به نظر نقش بندی‌های شاعر در این شعرها در حوال، و قلنا اهبطو بعضکم... و یا قلنا اهبطو منها جمیعاً... یا و قلنا زوجک الجنه... و در نتیجه و لاتقربا به هذا الشجر است.»
در یکی از سروده‌های این کتاب می‌خوانیم:
«سبزینگی حیات
در لابه‌لای سنگ فرشِ
کوچه‌باغ‌های
اساطیرِ دور
می‌رویند
و کودکانِ بازیگوش
بر روی آن پا می‌نهند
و شاد
آسمان را
که دیگر قرمز است
می‌نگرند.»
