قصه بودن من

«قصه بودن من» مجموعه‌ای از شعرهای پارسا کیادلیری (پاکی) شاعر جوان ایرانی است. در یکی از سروده‌های این کتاب می‌خوانیم: «کوچه باغی که درمیانه‌ی راه مهربانی، هوسم را می‌برید دقیقا همان جایی که از آبشار خدا اشک می‌ریخت میان تسلسل کلمات بر شریان چیره‌ی جهان وارد شدم به اقیانوس بی‌کرانی از واژه هرکدام مرا از خودم تمیز می‌داد بوی عظمت در هر کلمه می‌پیچید و خروشان به دل هرذره از بدنم نفوذ می‌کرد و مانند دردی دلنشین بر بند بند من می‌نشت مرا می‌شست من او را می‌گفتم و می‌رفت در میان باغ بی‌انتهای نفس‌های کلمه من آن کوچه باغی که از نفست خارج می‌شود را می‌گویم، پدرم همان جایی که حتی به ازای تمام دردهایم ...»