«بغضهای پائیزی» مجموعه شعری از فریبا ممبینی (۱۳۴۷)، است.
در یکی از سروده‌های این کتاب به نام «پازل» می‌خوانیم:
« به دیدگانم خوب خیره شو
و با تک‌تک سلولهایت آن چه را که در آن موج
می‌زند بخوان
اگر نگاهت بزرگ باشد
می‌فهمی پازل وجودم مدتهاست
به هم خورده است
با ترنّم نگاهت آنها را بچین.»
