«به حکمت مخروبه» اشعاری از هرمز علیپور(-۱۳۲۵) از شاعران معاصر ایرانی است که در سال‌های ۹۰-۱۳۸۹ نگاشته شده است. علیپور فارغ‌التحصیل رشته کارشناسی ادبیات فارسی است که پس از سی سال اشتغال در آموزش و پرورش بازنشسته گردید. از او داستان‌ها و کتاب‌های اشعار متعددی به چاپ رسیده است.
در نمونه‌ای از این اشعار می خوانیم:
از جان که سراغ غذا نمی‌گیرند
از جان که نشان آب نمی‌پرسند
دیگر معنایی در کار نیست اما
که پرده‌هایی را علامت بزنیم
صحبت‌ها برهنه‌تر از
هوا هستند
و این‌که بی‌تابی را می‌توان
در حرکت جسم تماشا کرد
و من که دیگر به درد کارهای ساده می‌خورم
کودکان را به مغازه می‌برم
بغل می‌کنم
کفش‌های‌شان در دستم
