«آوازهای فرشتهی بیبال» مجموعه شعری از محمد شمس لنگرودی (۱۳۳۰)، شاعر معاصر ایرانی است.
در نمونهای از این مجموعه اشعار میخوانیم:
در دریائی غرق میشوم
که بستر رودش را
خود به چنگ و کفم کندهام
در راهی زخم میخورم
که شیشه و سنگش را
خود از پی دشمن ریختم
در نوری کور میشوم
که به نور دیده خود روشن کردهام...
ای گوینده اخبار
تنها مخاطبت اکنون منم
خبرنویس کور تو
شورشگر نابینا
که موطن خود را ویران کرد
به امید شهری
که پشت پلک بسته خود دیده بود.