ایوان سرگئی‌یویچ تورگنیف ( ۱۸۸۳-۱۸۱۸)، نویسنده روسی است.
آثار او تصویری واقع‌گرایانه و پرعطوفت از دهقانان روس و بررسی تیزبینانه‌ای از طبقه روشنفکر جامعه روسیه که در تقلای سوق دادن کشور به عصری نوین بودند، ارائه می‌دهد.
در «نخستین عشق» چند دوست در یک شب‌نشینی تصمیم می‌گیرند که شرح اولین عشق خود را بگویند. بر عکس تصوری که می‌کنند هیچ کدام حرف خاصی در مورد این موضوع ندارند انگاری هیچ‌وقت چنین احساسی را تجربه نکرده‌اند. در نهایت همه از ولادیمیر پترویچ که مردی چهل ساله با موهای رو به سفیدی است می‌خواهند که شرح اولین عشقش را بگوید.
ولادیمیر که مرد سخنرانی نیست از آنها اجازه می‌خواهد با توجه به ساده و معمولی نبودن داستانش شرح آن را بنویسد و بار دیگر که هم را دیدند برایشان بخواند. داستان از شانزده سالگی ایوان آغاز می‌شود که همراه خانواده به خانه ییلاقی‌شان رفته‌اند. در حین گشت و گذار‌های ایوان، یک روز او به دختری برخورد می‌کند که زندگی او را برای همیشه تغییر می‌دهد. اختلاف طبقاتی و تفاوت زندگی دو خانواده و در عین حال شخصیت خاص دختر داستان را به نحو بسیار زیبایی جلو می‌برد.
رمان‌ها و داستان‌های زیادی درباره اولین عشق نوشته شده‌اند. اینکه چرا این رمان اهمیت به سزایی دارد شاید به خاطر نگاه خاص تورگنیف و در عین حال شخصیت‌هایی است که می‌آفریند و رمان را سراسر از شگفتی و زیبایی کرده است.
در «نخستین عشق» ما شاهد عشق و ماجرا‌هایی هستیم که با آنها متاثر می‌شویم، شاد می‌شویم و در پایان رمان مملو از احساساتی هستیم که شاید تا آخر عمر با ما باشند. پنداری این اتفاقات برای ما افتاده‌اند.
