«دیوان توران» مجموعه سروده‌های توران شهریاری (۱۳۱۰)، شاعر و حقوقدان معاصر ایرانی است. توران شهریاری (بهرامی)، پنجمین زن ایرانی است که در رشته حقوق تحصیل کرده و پروانه وکالت گرفته است.
سروده‌های وی که در این کتاب گردآمده است درباره تاریخ، فرهنگ، بزرگان و رویدادهای تاریخی و اجتماعی ایران است و درونمایه‌ای ایران‌دوستانه دارد. کسانی همچون ابراهیم باستانی پاریزی و حسین خطیبی، بر این کتاب، مقدمه نوشته‌اند.
در یکی از سروده‌های این کتاب به نام «زرتشت و گاتها» می‌خوانیم:
تا که از کلک اَزل سر خطِ فرمان بِرَود
نام زرتشت کی از خاطرِ دوران برود؟
به سه اصلش که بُوَد شهرۀ آفاق بشر
بال و پر گیرد و بر گنبدِ گردان برود
گفته‌های خوش و شیوا و اهورایی او
جای آنست که تا تارکِ کیهان برود
فرّ زرتشت چو خورشید بیفشاند نور
هر کجا نامی از ایرانی و ایران برود
«گاتها» در دلِ افلاک طنین اندازد
تا بر این چرخ و فلک مهرِ درخشان برود
شعلۀ آتشِ زرتشت جهان افروز است
نرود از دل و جان، تا که ز تن جان برود
