«پروانه‌ی صبح» نام مجموعه اشعار ناهید مادرشاهی (۱۳۳۹) است.
با تو همواره در آغازم
و شروعی دوباره دارم
هر روز، هر لحظه با تو
با تو هستم و در ضمیر خود
نقش‌هایت را در ذهن
گفته‌هایت را در روح
و تمام جسمت را
در مجسّم چشم‌هایم دارم
و با تو هر روز در شروعی دیگر
می‌سُرایم ناگفته‌هایم را
نغمه‌های آتشین دلم را
و آنگاه که قلبم را شعله‌ور می‌کند
آتشِ درونم را حفظ می‌کنم
و تا مدتها وجودم را گرم می‌دارم
و آنگاه که ناچار به خاموشی می‌گراید
خاکسترهایش را بدست باد نمی‌سپارم
بلکه در اعماق روحم جای می‌دهم
