در منظومه شش هزارو پانصد بیتی «خسرو و شیرین» اثر ماندگار نظامی گنجوی با تصحیح و مقابله صادق نیک پور (۱۳۴۵) ویرایش انجام شدهی استادان بزرگوار و پیش کسوت ملاک قرار داده شده و بهره های از آنها گرفته شدهاست که در توضیحات کتاب گاه به گاه به آنها اشاره شده.در تفسیر واژگان سعی شدهاست لغات مستند باشند و چگونگی به کارگیری واژگان در خسرو و شیرین بعد از مدخل هر عبارت در ابتدا آورده شده و سپس تفسیر مفهومی آنها به استناد منابع واژهشناسی مختلف بیان شده است و در انتها شاهدانی از ادبا و شعرای دیگر نمونه آوردهشدهاند و در صورت نیاز توضیحی در باره آنها داده شده است. توضیحات ارائه شده بیشتر به این خاطر است که عبارات و اشارات نظامی برای خوانندگان قابل درکتر باشد تا زیباییهای این کتاب بیشتر دیده شود:
پری پیکر نگار پرنیان پوش
بت سنگین دل سیمین بنا گوش
در آن وادی که جایی بود دلگیر
نخوردی هیچ خوردی خوشتر از شیر
گرش صدگونه حلوا پیش بودی
غذاش از مادیان و میش بودی
از او تا چارپایان دورتر بود
ز شیر آوردن او را دردسر بود
که پیرامون آن وادی به خروار
همه خر زهره بد چون زهره مار
ز چوب زهر چون چوپان خبر داشت
چراگاه گله جای دگر داشت
دل شیرین حساب شیر می کرد
چه فن سازد در آن تدبیر می کرد
که شیر آوردن از جایی چنان دور
پرستاران او را داشت رنجور
چو شب زلف سیاه افکند بر دوش
نهاد از ماه زرین حلقه در گوش
در آن حقه که بود آن ماه دلسوز
چو مار حلقه می پیچید تا روز
نشسته پیش او شاپور تنها
فرو کرده ز هر نوعی سخن ها
از این اندیشه که آن سرو سهی داشت
دل فرزانه شاپور آگهی داشت