«اضطراب در اشعار فروغ فرخزاد و غاده السمان» نقدی تطبیقی به قلم پروین پناهی (۱۳۶۴) است. این پژوهش برآن است افکار و اندیشه‌های دو شاعر روشنفکر، فروغ فرخزاد و غادة‌السمان را با محوریت اضطراب در آثارشان بررسی کند. به نظر می‌رسد که این دو شاعر اشتراکات بسیاری باهم داشته باشند زیرا هر دو زن هستند و هر دو در جامعه‌ی مردسالار شرقی، متولد شده‌اند. آنها برای بیان عقاید خود دشواری‌های بسیاری کشیدند و ادبیات تطبیقی با هدف برشمردن این اشتراکات و نزدیک‌تر کردن ملت‌ها، سعی دارد این دو را با هم مقایسه کند. یکی از اهداف ادبیات تطبیقی یافتن وحدت‌هاست زیرا صدای مشترک بین انسان‌ها می‌تواند پیام‌آور صلح و درد مشترک باشد و بشریت را به هم نزدیک کند.
ضرورت پرداختن به این مسأله از شهرت و اهمیت دو شاعری ناشی می‌شود که علیه سنت‌ها و کلیشه‌های جامعه‌ی سنتی خود قد برافراشتند. فروغ فرخزاد به‌عنوان یکی از نمایندگان جریان نوظهور در ایران و غادة‌السمان نیز به‌عنوان روشنفکری که برای زنان در بند عرب، آزادی‌طلب می‌کند. مسئله‌ای که این دو شاعر را به هم نزدیک می‌کند جنسیت آن‌هاست و در شعر هر دو شاعر رگه‌هایی از دغدغه‌ها و اضطراب‌هایی وجود دارد که ناشی از (جنس دوم) محسوب شدن آن‌هاست. آن‌چه که اضطراب مشترک زنان جهان است. علاوه بر این، در آثار فروغ و غادة، اضطراب‌های دیگری همچون اضطراب تنهایی، اضطراب جنگ، اضطراب غربت و دوری از وطن و اضطراب مرگ نیز مشترک هستند که البته اضطراب جنگ در اشعار غادة‌السمان به خاطر جنگ‌های جهان عرب، بیش از فروغ فرخزاد است.
