«بوی گندم» مجموعه سرودههای عاشقانه و مذهبی نگین آل آقا (۱۳۷۱) است.
سکوت
لحظه هایم همه بی رنگ تر از آینه هاست
و سکوتی سنگین
سایه انداخته بر خلوت من
به تو می اندیشم
فکر تو برده زِ کف طاقت من
بی تو در خلوت و تنهایی خود
به تو می اندیشم
عشق اینجاست کنارم
به لبش آوازیست
که سکوتم را هر لحظه به هم می ریزد
دل من خسته ز هر پروازیست
زیر لب می خواند
نغمه از داغ دل تنگ شقایق بی تو
می شمارد دل من نبض دقایق بی تو
به تو می اندیشم