قدرت کلمات

«قدرت کلمات»، نوشته‌ی احد ده‌بزرگی (۱۳۲۸) ترجمه‌ی منظوم خطبه‌های سفر کربلا از حرکت کاروان حسینی به تا شهادت امام و یارانش و بازگشت کاروان اسرا به کربلا و مدینه است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: احد ده‌بزرگی‌ - که همه او را به نام شاعر اهل‌بیت (ع) می‌شناسند - به همین قصد و با همین اندیشه به میدان آمده است. او را نیز اعتقاد بر این است که خود خطبه‌ها، به تنهایی واجد ارزشی اصیل هستند و به‌خوبی توانایی آن را دارند که مستقیماً استفاده و مطالعه شوند و بدین‌ترتیب از مهجوریت و گمنامی به‌ درآیند. لذا خطبه‌ها را با نظم خاصی فراگردهم می‌آورد و با رعایت ترتیب زمانی، متن عربی آن‌ها را مقدم داشته، سپس ترجمه‌ای از آن‌ها را به‌دست می‌دهد که اغلب توسط مترجمانی آگاه و مسلط، همچون دکتر سیدجعفر شهیدی و سیدمهدی شجاعی صورت گرفته است. آنچه حایز اهمیت است، نوع نگرش و پرداخت خطبه‌هاست که شاعر را ملزم می‌سازد با رعایت و رسایی بی‌غل‌وغش پیام و حفظ زیرساخت عاطفی و حماسی آن به متن اصلی نزدیک شود. ناگفته پیداست قرارگرفتن در فضای اولیه‌ی انشای خطبه و ایصال همان حال‌وهوا در شعر بدون فروکاستی در عظمت و فخامت و استواری آن امری خطیر و دشوار است؛ اما این شاعر اهل‌بیت (ع) بی‌آنکه مقهور دشواری‌های کار باشد، نظر به غنای کار، تناسب‌ها را فراموش نمی‌کند و مناسب با هر خطبه فضای عاطفی را ایجاد می‌کند. لحن حماسی در جای‌جای اشعار پیداست و با وفاداری تام و تمام به محتوای خطبه، راویِ‌ صادق و زبان حال اهل‌بیت (ع) می‌شود. گذشته از جاذبه‌های پنهانی که در خود اشعار وجود دارد، سررشته‌ هماهنگی‌های معنوی و موسیقایی آن‌ها در جای دیگری است و در خدمت خاندان عصمت و طهارت قرار می‌گیرد.