یکشنبه‌ی بعد از روز مادر

ادوارد پی. جونز (۱۹۵۰)، نویسنده امریکایی برنده پولیتزر است. «یکشنبۀ بعد از روز مادر» (که در اصل «گمشده در شهر» نام دارد) شامل روایتی از زندگی سیاهپوستان نیویورک است. این داستان بلند روایت واقع گرایانه وشخصی جونز از زندگی سیاهپوستان طبقه کارگر شهر نیویورک است که در ۱۹۹۲ منتشر و یک‌سال پس از انتشار برای نویسنده خود جایزه ادبی «پن» را به ارمغان آورد. جونز با خواندن کتاب «دوبلینی‌ها» اثر جیمز جویس بر آن شد تا در این مجموعه رویکردی مشابه به شهر نیویورک داشته باشد. اومی‌گوید: «مردم دیدگاه محدودی به نیویورک دارند. و من سعی کرده‌ام تصویر واضح تری از شهر ارائه کنم». نوشتن این مجموعه‌ داستان سه سال طول کشید، گرچه از سال‌ها پیش به این داستان‌ها فکر کرده بود. می‌خواست شخصیت‌ها و موقعیت‌های هر داستانی متفاوت و متمایز باشد. در گفت وگویی با لارنس پی.جکسن در مجله «افریکن - امریکن ریویو» خاطر نشان می‌کند: «نمی‌خواستم کسی فکر کند داستان‌ها همه از یک کیسه بیرون آمده‌اند. به گمانم این یکی از دلایلی بود که نوشتن‌شان اینقدر طول کشید». جز داستان «روز نخست» که به وضوح نشانه‌ای از اتوبیوگرافی نویسنده را در بردارد، سایر داستان‌ها بازآفرینی جامعه‌ای است که جونز در سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در آن بزرگ شد. جونز در ادامه گفت‌وگویش با لارنس پی.جکسن می‌گوید:«زبان آهنگین سیاهپوستان را به خاطر داشتم. به مرور، طی سال‌ها این چیزها را جذب کردم. من با شیوه شگفت‌انگیزی از حرف زدن بزرگ شدم». شهر در این داستان‌ها خود یک شخصیت مستقل است. برخی شخصیت‌ها در این شهر گم شده‌اند و برخی دیگر «کمی راهشان را پیدا کرده‌اند». به گفته یکی از منتقدان «پابلیشر ویکلی»، جونز با این «چهره‌های خردمندانه» و «تصاویر بی‌هیاهو از معضلات اجتماعی هولناک» نامزد جایزه کتاب ملی شد. و جمله آخر این که، جونز به گفته خودش «درباره چیزهایی می‌نویسد که به ما کمک می‌کند زنده بمانیم: عشق، بخشش، هوش و توانایی». ادوارد پی. جونز تاکنون برنده جوایز ادبی متعددی از جمله جایزه کتاب ملی امریکا برای «گمشده در شهر»، که در واقع نام اصلی «یکشنبه بعد از روز مادر» است، و برنده جایزه ادبی و بین‌المللی «ایمپک دوبلین»، که پس از جایزه ادبی نوبل بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین جایزه ادبی جهان محسوب می‌شود، شده است.