«مشت مالچی عارف» رمانی نوشته و. س. (ویدیادهَر سوراجپراسَد) نایپُل( -۱۹۳۲)، نویسنده هندی‌تبار ترینیدادی، برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۰۱ و از پیشگامان مکتب پس از استعمار در میان نویسندگان انگلیسی‌زبان است.
بارگاس یوسا درباره این نویسنده می‌گوید: «و. س. نایپُل بریتانیایی‌ترین نویسنده انگلیس است، علت این امر نه فقط برازندگی و خوش‌ذوقی در زبان انگلیسی، بلکه بیشتر آن است که هیچ یک از نویسندگان دیگر در آن محسنات سنتی ادبی انگلیس، یعنی طنز، شوخ‌طبعی طعنه‌آمیز و شک و بدبینی ملایم به پای او نمی‌رسند.»
بر اساس کتاب مشت مالچی عارف، در سال ۲۰۰۱، فیلمی انگلیسی ساخته شده است. داستان این رمان، درباره جوانی است که رویاهای بزرگی دارد و می‌خواهد انسان معروف و تاثیرگذاری شود. اما به سبب جایگاه اجتماعی و شغلی که دارد با دشواری‌های بسیاری رو به رو است.
این رمان اینگونه آغاز می‌شود:
«قرار بود بعدها در سراسر کارائیب جنوبی به شهرت و افتخار برسد؛ قرار بود قهرمان خلق و بعد نماینده بریتانیا در لیک ساکسس بشود. امااولین بار که دیدمش هنوز مشتِ‌مالچی سختکوشی بود، زمانی که مزد مشتِ‌مال در ترینیداد ده پنی بیشتر نبود.
این حرف‌ها مال زمانی است که تازه جنگ شروع شده بود و من هنوز شاگرد مدرسه بودم. با توپ و تشر مرا بردند بازی فوتبال و توی همان دور اول بازی لگد سختی به ساق پایم زدند که چند هفته زمینگیرم کرد.
مادرم با پزشک‌ها میانه‌ای نداشت و مرا پیش دکتر نبرد. ملامتش نمی‌کنم، چون آن روزها مردم ترجیح می‌دادند بروند پیش مشتِ‌مالچی یا دندانساز تجربی.
مادرم می‌گفت: «می‌دانم تو ترینیداد چه دکترهایی هست. این‌ها کاری ندارند جز این که دو سه نفر را پیش از صبحانه بکشند.»
این حرف آن‌قدرها هم که نشان می‌دهد ناجور نیست، آخر در ترینیداد به خوراک نیمروزی می‌گویند صبحانه.»
