سه روز تا آغاز جهنم

«سه روز تا آغاز جهنم» نوشته شهرام مشایخی (۱۳۵۴)، نویسنده معاصر ایرانی است. در بخشی از کتاب می‌خوانیم: زن همسایه پشت میز ناهارخوری آشپزخانه درمیان مأموران و تعداد دیگری از همسایه‌ها نشسته بود. او خانم پیری بود که گریه می‌کرد و می‌گفت: روح خبیث، بالاخره روح خبیث و شیطونی اون سگ این خونواده رو از هم پاشوند. اون سگ از اول هم روح شیطونی داشت. نگاش‌یه جوری بود که انگار همه چیزو می‌فهمه. اون سگ نبود. جن بود. سمیرا از اولش هم با اون سگ مشکل داشت. اون سگ‌یه جونور اهریمنی بود. جن بود. کارآگاه جوان پرسید: ‌یعنی شما این قتل رو به جسد اون سگ مربوط می‌دونین؟ پیرزن همسایه پاسخ داد: اون سگ نبود‌یه روح خبیث بود. از اون همه کاری برمی‌اومد. افسر جوان گفت: ولی اون سگ رو سوزونده بودن، قتل هم بعده مرگ اون سگ اتفاق افتاده. پیرزن همسایه گفت: آره خود ما به سمیرا گفتیم، برای این‌که روح شیطونی اون سگ لعنتی برای همیشه بره باید آتشیش زد. سه سال پیش وقتی توله بود، آرمان اونو توی مزرعه پیدا کرد. دور گردنش‌یه زنجیر بود. زنجیره‌یه پلاک داشت که روی اون نوشته بود این سگ، نگهبان جهنمه و باید اون رو زنده زنده آتیش زد تا روح شیطانیش به جهنم برگرده. آرمان هیچ‌وقت این حرفارو قبول نکرد. انقدر سر نگهداری این سگ پافشاری کرد که آخر این بلاها سرش اومد. افسر جوان پرسید: آرمان کیه؟ پیرزن همسایه گفت: آرمان شوهر سمیراست. بابک هم پسرشونه. دو روز پیش وقتی که آرمان و بابک خونه نبودن، سمیرا‌یه گالن بنزین روی اون سگ لعنتی خالی کرد و آتیشش زد. ولی آرمان و بابک زود رسیدن، نذاشتن سگ لعنتی کامل بسوزه و نجاتش دادن. البته از شدت سوختگی بالاخره سگه مرد ولی اگر می‌ذاشتن کامل می‌سوخت، ‌دیگه‌این بدبختی‌ها رو نداشتیم. الآن سمیرا هنوز زنده بود.