«خدایان جنگ: ژولیوس سزار و بروتوس» رمانی تاریخی نوشته کن ایگلدن (۱۹۷۱)، نویسنده انگلیسی است. این کتاب با زبان داستانی، به شرح فرمانروایی ژولیوس سزار، از فرمانروایان مقتدر روم باستان می‌پردازد.
ایگلدن، رمان‌نویس تاریخی این اثر؛ گویی برگ برگ تاریخ آن روزگاران را پیش روی نهاده و تاریخ را به تصویر کشیده است و گویی این در ذات رمان‌های تاریخی است که رمان‌نویس وجوهی تاریک از تاریخ را پرتوی روشن می‌افکند و بر مبنای واقعیت‌های تاریخی جلوه‌یی تازه به آنها می‌بخشد تا خواننده به راستی تاریخ را آن‌گونه دریابد که واقع شده.
ایگلدن راوی دوره‌یی از تاریخ روم و مصر باستان، به نظر می‌رسد در گوشه‌یی تاریک از کوچه پس‌کوچه‌های حادثه ایستاده و لحظه لحظه حوادث را با چشم خود دیده و گفت‌وگوهای قهرمانان این حوادث را با گوش خود شنیده است؛ دیده‌ها و شنیده‌هایی را که در ترازوی خرد و منطق، باورپذیر می‌نماید و آن وقت همگام با راوی شما نیز همه چیز را می‌بینید و همه چیز را باور می‌کنید و چه زیباست این‌گونه تاریخ را آموختن و بر ذخایر دانش خویش افزودن، بی‌رنج یادگیری. اما تلخ‌ترین و شاید شیرین‌ترین بخش این قصه بلند، بخش پایانی آن است آن‌گاه که منجی روم در جایگاه دیکتاتوران می‌نشیند و سنا درمی‌یابد که خطر دیکتاتوری نزدیک است و آوای پرطنین چکمه‌های دیکتاتور را به گوش جان می‌شنود و آن‌گاه است که دستور مرگ سزار را به رغم همه خدماتی که کرده است، صادر می‌کند.
