«مردی که می‌خندد» نوشته‌ی ویکتور هوگو (۱۸۸۵-۱۸۰۲) نویسنده مشهور فرانسوی است. از جمله آثار هوگو می‌توان «بینوایان» و «گوژپشت نوترادام» را نام برد. «مردی که می‌خندد» از جمله آثار برجسته هوگوست.
داستان روایت پسری است یتیم که در زمان نوزادی توسط خریداران کودکان، زخمی در صورتش ایجاد شده به گونه‌ای که انگار می‌خندد. پسر که شبیه دلقک شده بود برای مدتی در سیرک کار می‌کرد تا آنکه روزی او را رها می‌کنند و او در سرمای زمستان بی‌خانمان می‌شود. پسر در میانه راه نوزاد دختری را می‌بیند و تصمیم می‌گیرد او را نجات دهد...
هوگو زمانی این رمان را نوشت که به دلایل نوشته‌های انتقادی خود از فرانسه اخراج و به انگلستان تبعید شده بود.
هوگو در خصوص نوشتن این کتاب می‌گوید:
در انگلستان همه چیز، جنبه‌های منفی امور توأم با عظمت است. اشرافیت انگلستان اشرافیت به تمام معنای کلمه است. فئودالیته‌ای معروف‌تر و وحشت‌انگیزتر از فئودالیته انگلستان نمی‌توان یافت. ناگفته نباید گذاشت که فئودالیته در زمان و به جای خود مفید بوده است. برای مطالعه اشرافیت باید به سراغ انگلستان رفت. همچنانکه برای تحقیق درباره پدیده استبداد باید متوجه فرانسه گردید.
نام حقیقی این کتاب (اشرافیت) است، کتاب دیگری به دنبال کتاب حاضر و به نام (استبداد) نوشته خواهد شد. اگر عمری باقی باشد.
