«دنیا توسط کسانی اداره می‌شود که می‌دانند چطور کارها را پیش ببرند. آنها چرخش روزگار را خوب می‌شناسند. آنها مجهزند. آن بالا، یک قشر از افراد هستند که همه‌چیز را اداره می‌کنند. ولی ما، ما فقط یک مشت رعیتیم. ما از هیچ چیز سر درنمی‌آوریم و هیچ کاری از دستمان ساخته نیست... شما، شما مدام صحبت این را می‌کنید که انقلاب راه می‌اندازید، بازی‌های کوچک می‌کنید و فکر می‌کنید مهمید. شما فقط رعیتید، شما هیچ‌کاری نمی‌توانید بکنید.»
«تروریست دوست داشتنی» نوشته دوریس می لسینگ(۲۰۱۳-۱۹۱۹) رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، نویسنده داستان‌های کوتاه و فعال سیاسی لیبرال بریتانیایی است. لسینگ در کرمانشاه متولد شد. پدر او، آلفرد می لسینگ، که یک سرباز جنگ بود با پرستاری ازدواج می‌کند و آن دو برای آنکه آلفرد بتواند شغلی در بانک شاهنشاهی ایران داشته باشد به ایران و به شهر کرمانشاه مهاجرت می‌کنند. لسینگ در سال ۲۰۰۸ برنده جایزه نوبل ادبیات می‌شود.
«تروریست دوست داشتنی» رمانی سیاسی است که در سال ۱۹۸۵ نوشته شده است. داستان روایت زنی به نام «آلیس» است. او فارغ‌التحصیل اقتصاد و علوم سیاسی است و درآغاز ماجرا میان گروه‌های سیاسی مختلف در رفت و آمد است. او خانه‌اش را ترک می‌کند و به گروهی از رادیکال‌هایی می‌پیوندد که قصد دارند عضو ارتش جمهوری‌خواه ایرلند شوند. آلیس در گیر و دار آن است که میان تربیت بورژوایی خود و ایدئولوژی چپ‌اش پلی ایجاد کند و در همان حال دوستانش با چالش‌های غیرمنتظره‌ای در راه ایجاد تغییر در نظام سرمایه‌داری مواجه می‌شوند.
لسینگ در «تروریست دوست‌داشتنی» تعامل میان احساسات و عواطف شخصی و باورهای سیاسی را به زیبایی ترسیم می‌کند. این کتاب نامزد دریافت جایزه بوکر بوده است.
