بدخواهی

«بدخواهی» رمانی معمایی، اثر کیگو هیگاشینو (۱۹۵۸) نویسنده ۵۹ ساله ژاپنی، از پرفروش ترین کتاب‌های معمایی سال گذشته و فینالیست جایزه‌ی ادبی ادگار است. هیگاشینو به‌خاطر رمان‌های معمایی‌اش شناخته شده است. او جزء سیزده نویسنده‌ی برتر رمان‌های معمایی در ژاپن بین سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ است که در سال ۱۹۸۵ برای رمان «بعد از مدرسه» موفق به کسب جایزه ادوگاوا رمپو شد. بدخواهی شرح‌حال رنجش و کینه‌توزی عمیق چند ساله است که خود را در قالب نیت شوم و شیطانیِ قتل نمایان می‌کند. در این کتاب نه‌تنها به روانشناسی قتل پرداخته می‌شود بلکه نقشه ماهرانه‌ی قاتل بر جذابیت روایت داستان می‌افزاید. در این کتاب می‌خوانیم که نویسنده‌ی رمان‌های پرفروشی به نام کونیهیکو هیداکا که همراه همسر جوانش قصد مهاجرت به ونکوور کانادا را دارد، به‌طرز فجیعی شبانه در خانه‌اش به قتل می‌رسد. او در حال تکمیل فصل آخر جدیدترین رمانش بوده است که چند ساعت بعد جسدش در اتاق کارش پیدا می‌شود. در ادامه داستان با پیچیدگی‌هایی مبتنی بر انگیزه‌ی قتل مظنونین روبه‌رو می‌شویم. در پایان، این رمان روایتگر گرفتاری شخصیت‌ها در دام حسد، ترس، ناامیدی و در نهایت بدخواهی است. بریده‌ای از کتاب را می‌خوانیم: روزهای متمادی این احساس را داشتم که دفعه دیگر که کارآگاه کاگا به دیدن من در بیمارستان بیاید، همه جواب‌هایی را که در جست‌وجویشان بود، به همراه خودش می‌آورد. طبق آنچه که تابه‌حال از کارش دیده‌ام: آدم دقیق، بافکر و به‌طرز وحشتناکی سریع است. هر بار که چشم‌هایم را می‌بندم، می‌توانم صدای قدم‌هایش را تصور کنم که دارند به‌سرعت نزدیک می‌شوند. وقتی به رابطه هاتسومی و من پی برد، تقریباً در برابر آنچه داشت اتفاق می‌افتاد، تسلیم شدم. چشم‌هایش بُرنده‌تر از آنچه انتظار داشتم، بود. من به‌ندرت می‌توانم در مورد دیگران قضاوت کنم، اما فکر می‌کنم تصمیم درستی گرفت که از تدریس دست کشید. وقتی دفعه بعد به دیدنم آمد، دو مدرک با خودش آورده بود. یکی چاقو بود و دیگری یک نوار ویدیویی. در کمال تعجب، نوار، داخل نسخه‌ای از کتاب شبح دریا جاسازی شده بود. فکر کردم چقدر این کار هیداکا شبیه مزاح و شوخی‌های سبک خودش بود. آدم می‌تواند جا دادن نوار در کتاب را یک حرکت ماهرانه تفسیر کند. اگر آن نوار فقط یک کتاب بود، حتی کارآگاه کاگا هم نمی‌توانست به این سرعت به حقیقت برسد.