این رمان، مطرحترین کتاب اروین یالوم، داستانی خیالی از روزهای جوانی و بیماری فریدریش نیچه (متفکر آلمانی قرن ۱۹) را نقل میکند، هنگامی که دست حوادث او را برای درمان به دکتر برویر (استاد زیگموند فروید و رواندرمانگر اتریشی) رسانده است. براساس این داستان دکتر برویر باید به نیچه از نظر جسمی و روحی کمک کند تا فکر خودکشی از سرش دور شود.
نویسنده در رویارویی تخیلی این شخصیت تاریخی، اندیشههای نیچه و فروید را در مقابل هم قرار میدهد و جرقههای آغاز علم روانکاوی را شرح میکند. ویژگی این کتاب در کنار مفاهیم علمی و فلسفی آن، درباره رویارویی تخیلی این دو شخصیت تاریخی و کشاندن زندگی واقعی آنها به فضای داستان است.
تمامی گفتگوهایی که بین نیچه و دکتر بروئر انجام می شود غیر واقعی است. البته دیالوگ های نیچه در کتاب همگی از سخنان نیچه در کتابهاش است که توسط نویسنده کتاب اروین یالوم گردآوری شده تا در گفتگوی تخیلی نیچه با یکی از شخصیت های اصلی کتاب یعنی دکتر بروئو استفاده شود. در ضمن آشنایی لو سالومه با فروید نیز واقعی می باشد.