رمان «دو زن و یک مرد»، ترجمه‌ی روان سیدشاهپور حسینی (۱۳۵۷) از رمان «امرئتان و رجل» اثر بنت الهدی صدر (۱۹۷۹-۱۹۳۹)، دانشمند، شاعر، نویسنده و معلم فقه و اخلاق عراقی است.
رمانی که شما را از دو جهت همراه خویش می‌کند، هم به خاطر هیجان ماجرای اتّفاق افتاده و هم به خاطر سؤال و جواب‌های الهام‌بخش مصطفی و رحاب. سؤالهایی که سؤال بسیاری از زنان و مردان امروزی است و پاسخ‌هایی که مناسب با همان سؤال‌هاست، منطقی، مستدل و به روز.
ماجرای رمان «دو زن و یک مرد» از آنجا شروع می شود که «رِحاب» خواهر پرسؤال «حَسَنات» برای به چالش کشیدن انگیزه‌های ازدواج خواهرش، تصمیم می‌گیرد که در ازدواج او دخالت کند. این ایده‌ی شیطنت‌آمیز وقتی به ذهن او می‌رسد که نامه‌ی عاشقانه‌ی «مصطفی» نامزد خواهرش، به دست او می‌افتد و رحاب تصمیم می‌گیرد که خودش را حسنات جابزند و به جای او پاسخ نامه را بدهد و این تازه شروع ماجراست.
سؤالهای رحاب، دغدغه‌اش درباره‌ی مسائل دینی است. او انسانی پرسؤال است. درباره‌ی این می‌پرسد که: «از کجا معلوم خدایی باشد» و «اصلاً دین به چه کار زندگی می‌آید» و....
در مقابل، مصطفی که فکرمی‌کند همسرش پاسخ نامه‌ها را می‌دهد، به شدّت ناامید می‌شود، ولی تصمیم می‌گیرد پاسخ او را بدهد. بدین ترتیب، نامه‌نگاری‌های عاشقانه، علمی آنها در حالی که حسنات از کلّ ماجرا بی‌خبر است، ادامه می‌یابد.
