نه آمدنمان دست خودمان بود و نه رفتنمان.
و زندگی تنها خط تیره ای میان این دو ست_آمدنی اجباری و رفتنی ناگهانی_
خطی که از بهم پیوستن خاطره‌ها و دوران های متفاوت حکایت می‌کند.
و تنها به اندازه یک خط کوتاه میان دو موعد تاریخی زندگی می‌کنیم.
شروع و پایین مهم نیست!
آنچه مهم است چگونه زیست میان این دو نقطه اجباریست.
فاصله بین تولد و مرگ را
یگ خط فاصله پر می‌کند
و چه سخت است تنها به اندازه یک خط انسان بمانیم.
