ساعت صفر

خیال ها از بین رفته‌اند و چهره تلخ واقعیت همه را در خود غرق کرده‌است دست و پا می‌زنیم، اما دریغ از کمی نجات، بیشتر در واقعیت فرو می‌رویم با دانستن واقعیت، دست‌های همدیگر را می‌گیرم و زار می‌زنیم دیگر چیزی را نمی‌بینم سیاهی واقعیت، چشمانمان را گرفته‌است دستانت را به من بده....